Ποίηση – Καίτη Βασιλάκου

Νυχτώνει αργά

Νυχτώνει αργά,
στο ραδιόφωνο
σκοποί από τη μακρινή Αθήνα,
το παιδί τραγουδά,
η μητέρα λείπει,
ο πατέρας λείπει,
το παιδί τραγουδά,
μετά βαριέται,
πιάνει κουβέντα
με κάτι Αόρατους.

Ύστερα έρχεται η μητέρα,
με ποιον μιλούσες,
το ρωτά,
το παιδί ντρέπεται,
με κανέναν, λέει,
ντρέπεται πολύ,
δεν θέλει η μαμά να καταλάβει
τη φοβερή του μοναξιά

.